روز جهانی زن، روز جهانی زن جشنی است که هر ساله در 8 مارس برگزار می شود و نقطه کانونی جنبش حقوق زنان است. بسته به منطقه ، تمرکز این جشن بزرگداشت و دفاع از حقوق زنان و تجلیل از دستاوردهای اقتصادی ، سیاسی و اجتماعی زنان است.
روز جهانی زن
روز جهانی زن جشنی است که هر ساله در 8 مارس برگزار می شود و نقطه کانونی جنبش حقوق زنان است.
بسته به منطقه ، تمرکز این جشن بزرگداشت و دفاع از حقوق زنان و تجلیل از دستاوردهای اقتصادی ، سیاسی و اجتماعی زنان است.
روز حقوق زنان و صلح بین‌المللی
این روز در ابتدا به عنوان یک رویداد سیاسی سوسیالیستی بین احزاب سوسیالیست ایالات متحده ، آلمان و اروپای شرقی آغاز شد ، اما متعاقباً در فرهنگ بسیاری از کشورها جای گرفت.
روز جهانی زن در برخی مناطق رنگ و بوی سیاسی خود را از دست داد و به فرصتی تبدیل شد تا مردان عشق خود را به زنان نشان دهند و به مخلوطی از روز مادر و روز عشق تبدیل شوند.
اما در جای دیگر ، اصول سیاسی و حقوق بشری تعریف شده توسط سازمان ملل متحد به شدت اجرا شده و آگاهی سیاسی و اجتماعی امیدوار کننده ای از مبارزات زنان در سراسر جهان فراهم می کند.
سازمان ملل نیز از سال 1977 این روز را به عنوان “روز حقوق زنان و صلح بین‌المللی” به رسمیت شناخت.
روز جهانی زن در دوران دولت روحانی
در تقویم جهانی ، 8 مارس به مناسبت بزرگداشت مبارزات زنان برای حقوق برابر در جوامع مختلف به عنوان روز جهانی زن تعیین شد.
رنج های زنان زحمتکش در زیر سلطه رژیم جمهوری اسلامی#حقوق_زنان#زنان pic.twitter.com/C9I6hqvd90
— Znan (@Znan43992515) March 5, 2021
این جشن در حالی در سراسر جهان برگزار می شود که حقوق زنان و دختران به اشکال مختلف در ایران نقض می شود، نابرابری و بی عدالتی در زمینه حقوق آنها بسیار زیاد است، از جمله تعدادی از افرادی که سعی در رفع این موانع دارند تحت فشار نهادها ، و برخی منتظر مجازات هستند و تعدادی از مجازات های خود را می گذرانند.
نقض حقوق زنان و دختران
حق تحصیل – به گفته مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان (SPRC) ، نزدیک به یک میلیون کودک در محله های توسعه نیافته یا فقیرنشین ایران زندگی می کنند و 49000 کودک به دلیل نداشتن شناسنامه یا اشتغال کاذب در مدارسی تحصیل نمی کنند.
گرچه این تعداد هر ساله نوسان زیادی ندارد ، تعداد کودکان بدون تحصیل در طی شیوع ویروس کرونا تقریباً سه برابر شده است. دختران حداقل نیمی از جمعیت را تشکیل می دهند.
حقوق فرهنگی – اگرچه غیرقانونی نبودن ورود زنان به استادیوم‌های ورزشی، طی سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۹ دستکم تلاش ۱۴۷ نفر زن برای ورود به استادیوم ها بی نتیجه مانده و 4 زن ورزشکار به دلیل قوانین ازدواج و برخورد نابرابر از سفر به خارج از کشور جلوگیری کردند.
ازدواج و خانواده – برخلاف این میثاق نامه ، زنان ایرانی تقریباً در هر جنبه از زندگی خانوادگی از جمله ازدواج ، طلاق ، حضانت و حضانت فرزند با تبعیض روبرو هستند.
از طرف دیگر ، یک زن متاهل بدون اجازه شوهرش نمی تواند گذرنامه دریافت کند. علاوه بر این ، زنان متاهل ایرانی حق تعیین محل زندگی خود را ندارند. طبق قوانین ایران ، اگر همسر متوجه شود که کار همسرش با “ارزشهای خانوادگی” در تضاد است ، شوهر حق دارد از ادامه کار همسرش جلوگیری کند. زنان همچنین ملزم به تأمین نیازهای جنسی شوهران خود هستند. شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد پیش از این اعلام کرده بود که نابرابری در ازدواج ماده 23.4 منشور بین المللی اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی را نقض می کند.
