سه روز پس از درگذشت بهمن رافعی، شاعر و نویسنده که روز دوشنبه ۲۲ آذرماه در ۸۵ سالگی در اصفهان درگذشت، کاربران توییتر او را «شاعر آب‌ها در کشور بی‌آب» خوانند.
رافعی یکی از تأثیرگذارترین افراد در انجمن های ادبی استان اصفهان بود، زیرا شعر او به شدت تحت تأثیر تحولات اجتماعی و سیاسی ایران بود.
منتقدان ادبی خاطرنشان کردند كه این شاعر ایرانی همواره از زبان سمبولیک، به‌ویژه استفاده از نمادها و نشانه‌های طبیعت، استفاده کرده است به طوری که نوعی بیان اعتراضی در آن دیده می‌شود.
بهمن رافعی بروجینی در سال ۱۳۱۵ در بروجن در استان چهارمحال و بختیاری به دنیا آمد. او در دانشگاه اصفهان تحصیل کرد و از همان دانشگاه لیسانس هنر گرفت.
سپس به زادگاه خود بازگشت و دو سال در بروجن به تدریس در مدارس دبیرستانها پرداخت و سپس به اصفهان رفت و در مدارس این شهر به شغل معلمی ادامه داد.
رافعی پس از بازنشستگی به تدریس فیلمنامه نویسی در انجمن سینمای جوانان، تدریس داستان نویسی در حوزه هنری و حضور در جلسات شعر در انجمن ادبی جوانان اصفهان پرداخت.
رافعی به عنوان شاعری شناخته می‌شد که در تصمیم‌گیری‌هایش از دولت تمجید نمی‌کرد و با آن مخالفت سیاسی می‌کرد و منتقدان می‌گفتند: «این امر باعث نابود كردن رافعی شد زیرا از تمجید از سیاست‌های دولت خودداری کرد. وی شاعر آب‌ها در کشور بی‌آب بود».
