اعتراض های گرافیتی چیست؟
اعتراضات گرافیتی به عنوان یک شکل اعتراضی در ایران در سالهای اخیر رواج یافتهاند، این اعتراضات معمولاً با نقاشیها و نوشتههایی که بر دیوارهای خیابانها، پلها، ساختمانها، و مراکز شهری قرار میگیرند، صورت میگیرند، این نوع اعتراض معمولاً به صورت سیاسی و اجتماعی صورت میگیرد و برای بیان نظر در مورد مسائل مختلفی مانند حقوق بشر، آزادی بیان، نارضایتی از اقدامات دولت و مقامات، و موارد دیگر استفاده میشود.
'دیوارنویسی فراخوان ۲۷ بهمن، زیر برف تهران'#مهسا_امینی pic.twitter.com/0QKj9unVE8
— Vahid Online (@Vahid) February 15, 2023
به طور کلی، اعتراضات گرافیتی در ایران در دو دهه گذشته در حال افزایش بودهاند، برخی از این اعتراضات در برابر نظام سیاسی و دولتی انجام میشوند و برخی دیگر به عنوان یک شکل اعتراضی مسالمتآمیز برای بیان نظر درباره موضوعات اجتماعی و فرهنگی به کار میروند، با این حال، برخی از نوشتهها و نقاشیها حاوی انتقادات شدید و تهدیدها علیه نظام سیاسی ایران هستند و برای نیروهای امنیتی ایران به چالش کشیدند، به همین دلیل، در گذشته، برخی از فعالان اجتماعی و هنرمندان به دلیل شرکت در اعتراضات گرافیتی و نوشتن پیامهایی که برای مقامات نظامی و دولتی تهدیدآمیز بودهاند، بازداشت و محاکمه شدهاند.
دیوار نویسی جوانان مبارز منطقه ۱۰ تهران
دیوار نویسی های که در دیوار های شهر باید دیده شود و شعارهای که باید در خیابان ها فریاد زد..#دیوارنویسی #شجاعت_را_تکثیر_کنیم #پاينده_ایران_یکپارچه pic.twitter.com/eIwn8SzWzj— مجید 🥷 (@JavidShahansha) February 26, 2023
در طول سالهای اخیر، تعدادی از اعتراضات گرافیتی در ایران به دلیل تنشهای سیاسی و اجتماعی افزایش یافتهاند، به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۷، پس از اعتراضات گسترده در ایران درباره رشد اقتصادی ناپایدار، فساد و نارضایتیهای دیگر، نویسندگانی از جمله “مجید نیکنام”، “حامد کریمی” و “مریم میرزاخانی” به دلیل نگارش پیامهایی در حمایت از معترضان بازداشت شدند.
در سال ۲۰۱۹، در پی تعدادی از انفجارهای تروریستی در ایران، اعتراضات گسترده ایجاد شد که برخی از نوشتههای گرافیتی در آن به سرعت محو شدند، همچنین، در سال ۲۰۲۰ پس از اعتراضات درباره نحوه برخورد با کرونا، تعدادی از نویسندگان و نقاشان گرافیتی بازداشت شدند، و تا سال 2023 این دستگیری ها انجام می شود.
اعتراضات گرافیتی در ایران در برخی موارد به دلیل نقض قوانین شهری، تخریب داراییهای عمومی و تحریک به خشونت با مقامات نظامی و امنیتی مواجه شدهاند، در حالی که برخی از فعالان اجتماعی و هنرمندان اعتراضات گرافیتی را به عنوان یک شکل اعتراضی مسالمتآمیز و بدون خشونت معرفی میکنند، دولت ایران به طور کلی با این نوع اعتراض مخالف است و به طور مداوم تلاش میکند تا این فعالیتها را کاهش دهد.
این فعالیت چند ماهی است که پس از درگذشت مهسا امینی افزایش یافته و از آن زمان تا کنون همه دنیا می توانند بدانند که مردم ایران تسلیم نمی شوند و قابل کنترل نیستند.