بر اساس گزارشی که خبرگزاری میزان منتشر کرد، جواد روحی روز چهارشنبه ۷ شهریور ساعت ۱۷ و۳۰ دقیقه به بهداری زندان مراجعه کرده و داروی “دیکلوفناک” و سرماخوردگی به او تجویز شده بود.
شب قبل از مرگ جواد روحی چطور بود؟ مرگ طبیعی یا قتل عمد؟
روحی بار دیگر ساعت ۲۰ همان روز به بهداری زندان مراجعه کرده و اکسیژن درمانی شده بود. او را بعد از دریافت ۱۵ دقیقه اکسیژن، به بند بازگردانده بودند.
بر اساس همین گزارش، جواد روحی ساعت سه و۳۰ دقیقه بامداد پنجشنبه ۹ شهریور دچار تشنج شده و به بیمارستان بهشتی نوشهر منتقل شده بود.
یکی از هم‌بندیان سابق روحی به ایران‌وایر گفت: جواد از روز سه‌شنبه مریض احوال بود ولی تا روز چهارشنبه حتی اجازه ندادند به بهداری برود. علایم سرماخوردگی داشت اما فقط همان نبود. ما اصرار کردیم که باید به بیمارستان اعزام شود ولی قبول نکردند. او را دو بار به بهداری بردند و به بند برگرداندند. بعد هم درهای بند را بستند.
ادامه داد: وقتی جواد تشنج کرد، یکی از بچه‌های اتاق بیدار بود. متوجه شد و ما را بیدار کرد. هرچه به در بند کوبیدیم و نگهبانان را صدا کردیم، کسی جواب نداد.
جواد حدود ساعت شش صبح به بیمارستان اعزام شد ولی هنوز زنده بود، وضعش خیلی بد بود اما زنده از در بند بیرون رفت.
قبل از این نیز گزارش‌های فراوانی از کارشکنی‌های کارکنان سازمان زندان‌ها در اعزام زندانیان بیمار به مراکز درمانی منتشر شده است.
در همین رابطه، خانم شیوا نظرآهاری، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق در مورد اهمال سازمان زندان‌ها در برخورد با زندانیان بیمار نوشت: کسایی که زندان بودند، خوب می‌دانند که اگر نصفه‌شبی حالت بد شود، فقط باید بمیری تا تو را به بهداری و بیمارستان منتقل کنند.
